Συμμορία ιδεών. Με τις κεραίες τεντωμένες. Συνάντηση σε αποθήκη υγρή και σκοτεινή. Πώς μπήκατε μέσα; Τον πέτυχα στο δρόμο. Τον χτύπησα στα μούτρα και τον έκανα να με ακολουθήσει. Με κυνήγησε με λαχανιασμένη ανάσα και με μάτια που έσταζαν θυμό. Με πρόλαβε στην είσοδο. Κυλιστήκαμε στο πάτωμα με γροθιές και αφού τον ακινητοποίησα τον έφερα εδώ. Και τώρα; Τώρα είπα να τον μεγαλώσω με λοβοτομές και λέξεις καινούριες. Τον προτιμώ χωρίς έρεισμα. Μόνο έτσι αλλάζει η σελίδα.
Πού τον βρήκες; Ανοιχτά τα χέρια σαν να φτυαρίζουν το χιόνι. Ξεραμένα δέντρα, γυμνά, πεσμένο δάσος στο έδαφος. Ξαπλωμένος με το κεφάλι ακουμπισμένο στο έδαφος μοιάζει σαν να κοιτάζει την άκρη του χιονιού. Προσπαθεί να τής μιλήσει. Να τής πει. Δεν ακούγεται ήχος. Ήταν νεκρός; Όχι. Μόνο από τη μύτη του έρεε ένα ποταμάκι αίμα. Δεν βρήκα το σφυγμό του. Δεν ήξερα και πού είναι. Μόλις που αναπνέει ή μήπως;
Aνακοίνωση 1η: Όχι…
View original post 821 more words
