Υπάρχουν κάμαρες από σκοτάδι καθαρόαιμο Και φως υπάρχει γέλιου απαρνημένου που διακορεύει γρίλιες κι ερήμην σου σωπάζει στην αριστερή παλάμη έγνοια γραμμένη απ' όταν ήσουν έφηβη κι η μάντισσα ψηλαφητά στα πρόκανε Στην συναυλία των αθώων εραστών όταν ξαναβρεθούμε το ανοιχτό εισιτήριο να κρατάς με το αυτόγραφο που σβήνει πριν την μεσάνυχτη συσκότιση την ώρα που η αθανασία διαστέλλεται έντοκα επίτοκης ωδίνα