Lisa Suhair Majaj, Θραύσματα

To Koskino

Μια τεχνική αποτυχία ένα τρομερό ατύχημα ένα ατυχές
γεγονός λυπηρό αλλά αναγκαίο έπρεπε
να δράσουμε δεν είχαμε επιλογή

Οι δικαιολογίες συσσωρεύονται σαν μέλη σώματος (χάσκον σαγόνι με κίτρινα δόντια χωρισμένο από το κεφάλι του, λαιμός κομμένος κάτω από πηγούνι που απουσιάζει, καμένο σώμα ξεφλουδισμένο σαν τσουρουφλισμένο χαρτί, μυαλό χυμένο από ένα σπασμένο κρανίο παιδικού μεγέθους, κομμένο χέρι που ακόμα γραπώνει).

Τα μέρη δεν φτιάχνουν ένα σύνολο.
Συνεργεία διάσωσης μαζεύουν κεφάλια και χέρια απ’ τον δρόμο μέσα σε μαύρες σακούλες σκουπιδιών ξαπλώνουν αποκεφαλισμένα σώματα σε ασημένια φορεία νεκροτομείου, στοιβάζουν αποφύσεις δίπλα τους σαν χαμένα κομμάτια παζλ, μετά πάνε σπίτι και κρατάνε τα κεφάλια τους ανάμεσα στα χέρια τους.

Ίσως προσεύχονται για αμνησία. Ίσως ψάχνουν
για απαντήσεις: πόσα χέρια χρειάζονται για να σταματήσει να αιμορραγεί μια πληγή που δε σταματά να ματώνει, πώς να θυμηθείς το όνειρο μιας κανονικής ζωής. Μπορεί ένα σώμα δίχως κεφάλι δίχως χέρια να νανουρίσει ένα παιδί, να…

View original post 167 more words

Leave a comment